Gilmore Girls özellikle anne kız ilişkisinden dolayı kalbimde çok başka bir yere sahip. Mesela hiç öyle durduk yere seneler önce izlediğiniz diziyi özlediğiniz oldu mu? Tam da hep izlediğiniz kanalda yayınlandığı anda sanki aradan hiç zaman geçmemiş. Televizyonu açsanız yine diziyi ilk izlediğiniz yaştasınız da anneniz içeriden seslenecek gibi. Geçmişte yaşadığım olumsuzluklar tekrar karşıma çıktığında o günleri düşünürken aklıma bölük pörçük şeyler geliyor. İzlediğim diziler, dinlediğim şarkılar, okuduğum kitaplar… Özetle gerçek hayattan koparan her neyse onlar. İşte tam da böyle bam telime basıldığı bir zamanda Gilmore Girls düşüyor aklıma.
İnternet Sesini Hatırlar Mısınız?
Kaya gibi sağlam Lorelai, annesine aşık Rory, arkadaşın maharetlisi Sookie ve diğerleri. Dizi izlerken kendimi fazlasıyla kaptırdığımdan mıdır nedir uzun zamandır görmediğim akrabammış gibi hasret duyuyorum bazen. On beş sene önce internete telefon kablosuyla dırırırırırı sesleri eşliğinde bağlandığımız dönemde CNBC-e vardı. Tartışmasız en muhteşem televizyon kanalıydı. Her gün saat yedide yarım saatlik diziler başlar, onda filmler olur ve gece bütün günlük program tekrar ederdi. Sanırım CNBC-e’yi de özlüyorum. Okuldan döndükten sonra ödevlerimi dizi saatine yetiştirmeyi, alt yazılı bir şeyler izlemenin keyfini.
Gilmore Girls ile Kaldığımız Yerden Devam
Dizileri ya da filmleri izlerken ne hissettiğimi hatırlayamasam da etrafımda gelişen ve parçası olmak dışında hiçbir seçeneğim olmayan şeylerden uzaklaştığımı hatırlıyorum. On beş yıl sonra itiraf etmeliyim ki filmler ve diziler ve hatta kitaplar hala en kestirme kaçış yolum. Ama ne olursa olsun aynı tadı alamıyorum. Asıl özlediğimin çocukluk olduğunun elbette ki farkındayım ama ne bileyim işte kapanmış bir kanalı özlediğimi söylemek daha kolay geliyor. Dizi krizine girdiğim sırada Gilmore Girls‘ü baştan izlemeye karar vermişken yeni bölümlerine rastlıyorum. Ne düşünmem gerektiğinden emin değilim. Şaşkınlıkla açtığım ilk bölümde Lorelai’ı yaşlanmış görmek kalbimin kırılmasına yetiyor. Aradan yıllar geçse de karakterlerin hep izlemeyi bıraktığım yaşta kalmasını seviyorum. Düşünsenize şeker portakalının haşarı ele avuca sığmayan canım Zeze’si benimle yaşlanıverse? Olacak iş mi şimdi?
O kadarcık mı?
Konuyu tamamen dağıtmadan diziye dönmem gerekirse on bir yıl aradan sonra hepi topu 4 bölümle geri dönmeleri sevenlerin kalbini bir kez daha kırmak için yapılmış hain plandan başka ne olabilir? Dördüncü bölüm bittiğinde moralim o kadar bozuluyor ki o ağlarken bütün bunları yazmaya başlıyorum. Bunu bize neden yaptınız? Bir kez daha sayısız soru işaretiyle biten son bölümü izleyince çocukluğumun bütün uçan balonları bir anda elimden kaçıverdi.
Bu Konu Da İlginizi Çekebilir: Şeker Portakalı Serisi
One Comment